Panik Yapma

  Bugün kapatıyorum. Büyük final ile karşınızdayım ve yine başlarken önden bilgiler vermek istiyorum. Sevgili güzel okuyucular ben herhangi bir ünvanı olan birisi değilim. Ama illa bir ünvan biçecek olsam kendime, medeniyet ve bilim tarikatı müridi sanırım güzel bir ünvan olurdu. Benim için bu hayatta en büyük öncelik medeni bir topluma ulaşmaktır. Bu topluma ulaşımı sağlayacak olan yegane araç da bana göre bilimdir. Kesinlikle din ve din benzeri şeyler değildir. Ayrıca bu üç bölümlük yazı dizisinde fark etmiş olacaksınız soyut şeyleri ağırlıkta bırakarak yazmaya çalıştım. Neden böyle yaptım? Bilimden bahsediyorum fakat bu kadar önemli konularda bilimi biraz hafif bırakıyorum. Evet böyle yapıyorum çünkü aslında siz de fark edeceksiniz ki dinde bilime yer yoktur. Zaten dinlerin oluştuğu ortamda bilim diye bir şey de yoktu. Benim gözümde (inanıyorum ki çoğu kişinin de gözünde) bilim 19. yüzyılda başlamıştır. Bu başlangıcın da iki büyük mimarı vardır Einstein ve Karl Popper. Neden? Çünkü

       Ne olursa senin için tesadüf dersin? Şans nedir ki? Peki ya olasılıklara ne demeli? Bu yazıda bunların hepsi hakkında konuşup bu olayı kapatıyoruz artık.     Etrafta her zaman tesadüfler hakkında atıp tutan hatta olasılık denen bilimi öldürüp cinayet suçu işleyen birileri vardır. Belkide sen de bu katillerden birisin. Düşünce deneyi denen bir olay vardır. Mesela Kelvin derece bu yöntemle bulunmuştur. Kelvin denen amca hiç bir zaman kelvin diye bir termometre yapmamıştır sadece mümkün olan en düşük sıcaklığı sıfır kabul eden bir ölçü sistemi oluşturmuştur. Ve sistem şu anda bilimde en çok kullanılan sıcaklık ölçü birimidir. Genelde felsefede çok kullanılır. Gerçek hayatta olma potansiyeli olan sosyolojik durumlar zihinde canlandırılır mesela evsiz bir adam bilerek hapse girmek için hırsızlık yapsa gerçekten suçlu mudur? Gibi. Veya Einstein’ın zihninde yaptığı tren deneyleri gibi. Düşünce deneyi denen kavramı oturttuktan sonra hemen olasılıklar üzerine konuşalım. Olasılık